Zdj. 1. Las jesienią szeleszczący (Michał Szczepaniak, Nadleśnictwo Żagań)

LATO CHYBA WIE, ŻE POWTARZAJĄCE SIĘ PRETENDOWANIE O MIANO NAJBARDZIEJ ULUBIONEJ PORY ROKU, UPRAWNIA JE DO SUKCESYWNEGO WYDŁUŻANIA CZASU SWEGO TRWANIA. JEDNAK PRZYCHODZI W KOŃCU TEN MOMENT, GDY KOLEJNA ODSŁONA PRZYRODNICZEGO KONCERTU ZACZYNA GRAĆ „PIERWSZE SKRZYPCE”. ROZPOCZYNA SIĘ CZAS JESIENI.

Pomaluj mój świat na żółto i na …

Po kilku miesiącach wszechobecnej zieleni i wszystkich jej odcieni, las zaczyna przypominać sobie o pozostałych kolorach barwnej palety. Świat leśnej przyrody wypełnia się na żółto, pomarańczowo i czerwono. To czas dojrzewania i dorastania. Drzewa starają się zapewnić trwanie gatunku poprzez wyprodukowanie jak największej ilości nasion. Niestety przy obecnym deficycie wody, to zadanie szczególnie trudne dla gatunków rodzących duże nasiona, jak dęby i buki. Ich energetyczny wydatek konieczny do poniesienia na „narodziny” młodego pokolenia jest na tyle duży, że drzewa decydują się na niego jedynie raz na kilka lub kilkanaście lat. Stąd wystąpienie tzw. lat nasiennych dębów i buków, jest niezwykle cenne dla wszystkich leśników. Zbiór nasion pozwalających na wyhodowanie wystarczającej ilości sadzonek tych dwóch podstawowych gatunków drzew liściastych, to dla leśnych gospodarzy jedno z najważniejszych zadań. Jesienne bogactwo owoców i nasion to także czas wyczekiwany przez „czworonożnych” mieszkańców leśnych ostępów. Wielu z nich, a szczególnie rodzice dorastającego tegorocznego przychówku, uzupełniając swoją dietę wysokoenergetycznymi nasionami, stara się w ten sposób jak najlepiej przygotować do zbliżającej się zimy. A jej przedsmakiem potrafi stać się już późna jesień. Pogodowe zawirowania niosące niskie temperatury, wszelkie rodzaje opadów z powały chmur rozpostartej nad lasem czy przejmujące chłodem mgły, to swoisty sprawdzian dla leśnej zwierzyny, jak wykorzystała czas jesiennego gromadzenia i uzupełniania zimowych zapasów. To niezmiennie również sygnał, że kolejna zmiana akordu w przyrodniczym koncertowaniu już tuż tuż. Czas barwnych fajerwerków w lesie dobiega końca, ustępując miejsca kolorystycznej monotonii, jaka rozścieli się tu niebawem.

Zdj. 2. „Podano do leśnego stołu” – żołędzie dębu burgundzkiego (Michał Szczepaniak, Nadleśnictwo Żagań)

Zdj. 3. Nietypowe znaleziska jesiennego grzybobrania (Michał Szczepaniak, Nadleśnictwo Żagań)

Zdj. 4. Świadkowie historii w kolorach „złotej, polskiej jesieni” (Michał Szczepaniak, Nadleśnictwo Żagań)

Zdj. 5. Wczesnojesienny gość na przyleśnym tarasie – modliszka zwyczajna (Zuzanna Szczepaniak)

Zdj. 6. Pejzaż jesienią malowany (Michał Szczepaniak, Nadleśnictwo Żagań)

Zdj. 7. Jesienne oblicze kolczastego oseska – w awersie … (Dominika Chudzik, Nadleśnictwo Lipinki)

Zdj. 8. … i rewersie (Dominika Chudzik, Nadleśnictwo Lipinki)